کهکشان‌هایی که نباید باشند

تلسکوپ جیمز وب از زمانی که در سال گذشته عملیاتی شد، نماهای واضح‌تری از اجرام آسمانی به ما می‌دهد و ویژگی‌های پنهان را آشکار می‌کند. اکنون، طبق مطالعه‌ای که توسط یک تیم بین‌المللی از اخترفیزیکدانان انجام شده، ممکن است درک ما از کیهان را نیز کاملا تغییر دهد.
کد خبر: ۱۴۰۰۱۷۲
نویسنده مهدی خانقلی - خبرنگار

با مشاهده تصاویر گرفته شده توسط تلسکوپ در نزدیکی دب اکبر، دانشمندان شش کهکشان بالقوه را یافتند که فقط 500 تا 700میلیون سال پس از انفجار بزرگ شکل گرفته‌اند. این‌که آنها می‌توانند تقریبا 13میلیارد سال سن داشته باشند چیزی نیست که آنها را عجیب و غریب می‌کند اما طبق محاسبات تیم می‌توانند به اندازه کهکشان راه شیری ستاره داشته باشند. دانشمندان توضیح دادند که آنها نباید تحت تئوری کیهان‌شناسی فعلی وجود داشته باشند زیرا در آن زمان نباید ماده کافی برای تشکیل کهکشان‌ها به اندازه ستاره‌های ما وجود داشته باشد. چیزی که دانشمندان در این تصاویر دیدند، چند نقطه نوری مبهم اما بسیار درخشان است که برای ابزارهای ما قرمز به نظر می‌رسد و نشان می‌دهد که آنها قدیمی هستند. 
جوئل لجا، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت که دانشمندان معمولا انتظار دارند کهکشان‌های جوان و کوچکی را ببینند که هنگام نگاه کردن به جهان باستان به رنگ آبی می‌درخشند، زیرا آنها به‌عنوان اجرامی به‌نظر می‌رسند که به تازگی از دنیای اولیه شکل گرفته‌اند. فراموش نکنید که رسیدن نور به زمین زمان می‌برد، بنابراین وقتی تصاویر تلسکوپی را مشاهده می‌کنیم، اساسا به گذشته نگاه می‌کنیم. ما برای اولین بار به کیهان بسیار اولیه نگاه کردیم و هیچ ایده ای نداشتیم که قرار است چه چیزی پیدا کنیم. معلوم شد که چیزی آن‌قدر غیرمنتظره پیدا کردیم که در واقع برای علم مشکلاتی ایجاد می‌کند. این کل تصویر شکل‌گیری اولیه کهکشان‌ها را زیر سؤال می‌برد. جیمز وب قبلا تصاویری از کهکشان‌های قدیمی‌تر که حدود 350میلیون سال پس از انفجار بزرگ شکل گرفته‌اند، گرفته بود اما آنها کوچک هستند و دانش ما از اخترفیزیک را به چالش نمی‌کشند. پیر و پرجرم به نظر رسیدن این شش کهکشان به این معنی است که در مدت کوتاهی پس از انفجار بزرگ، صدها ستاره در سال تشکیل می‌دادند. در مقایسه، کهکشان راه شیری هر سال تنها حدود یک تا دو ستاره جدید تشکیل می‌دهد. علاوه بر این، این کهکشان‌های بالقوه با وجود داشتن تعداد زیادی ستاره، حدود 30 برابر فشرده‌تر از کهکشان ما هستند. دانشمندان اعتراف می‌کنند که این احتمال وجود دارد که نقاط قرمز مبهم آنها چیز دیگری باشد، مانند اختروش‌های کم نور یا سیاهچاله‌های بسیار پرجرم. آنها همچنین می‌توانند در واقعیت در مقایسه با اندازه پیش‌بینی شده‌ای که دانشمندان از محاسبات خود به دست آورده‌اند کوچک‌تر باشند. این تیم به داده‌های بیشتری نیاز دارد و یافته‌های خود را از طریق طیف‌سنجی تأیید می‌کند اما آنها فکر می‌کنند که می‌توانند در سال آینده تایید رسمی داشته باشند.

منبع: ضمیمه کلیک روزنامه جام‌جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها